Wanneer in de coördinatie van de diverse spieren die bij het slikken betrokken zijn, iets fout gaat, kan men zich verslikken. Verslikken en het daarbij behorende hoesten is de bekendste vorm van slikstoornissen (dysfagie). Bij slikstoornissen kan het ook zijn dat men moeite heeft met kauwen of dat men problemen heeft om het voedsel vanuit de mond naar de keel de transporteren.

 

Slikstoornissen kunnen ontstaan na een CVA, na een oncologische behandeling of een chirurgische ingreep. Ook kan het een symptoom zijn van een degeneratieve stoornis zoals bv. ALS of de ziekte van Parkinson.

​

De logopedist geeft gerichte oefeningen om bepaalde spieren of spiergroepen te trainen. Dit kunnen oefeningen zijn die de functie van de tong verbeteren, zodat de patiënt beter in staat is om voor het slikken een betere bolus in de mond te maken.

De behandeling is tevens gericht op het geven van adviezen en het aanleren van compensatietechnieken waardoor de slikproblematiek verbetert. Hierbij leert de patiënt hoe hij problemen (verslikken, hoesten) kan vermijden.
Tot slot kan er gekeken worden of de consistentie van de voeding moet worden aangepast of kunnen bepaalde slikmanoeuvres worden aangeleerd.