Een persoon met een articulatiestoornis kan een bepaalde klank (of klanken) niet of niet correct vormen.  Dit kan verschillende oorzaken hebben. Bij een kind gaat het vaak om een vertraagde of gestoorde spraakontwikkeling. Soms is er ook sprake van een neurologische problematiek. Meestal gaat het echter om een foutieve gewoonte. Aan de hand van logopedische oefeningen kan de juiste productie van deze klanken aangeleerd en ingeoefend worden. 

​

Tevens kan er sprake zijn van een fonologische stoornis. De kinderen gaan dan bepaalde klanken vervangen door een andere klank. Aan de hand van een specifieke therapie (Metaphon, Hodson & Paden) worden deze foutieve fonologische processen gecorrigeerd.